Donderdag 4 november werd ik rond half vier gebeld door de Voedsel en Waren Autoriteit.
De VWA was getipt door de politie van Tilburg. Ze hadden 4 levende varkens gezien. Onder gebracht in een grote hal, van een voormalige drukkerij. Midden in het centrum van Tilburg.
Reden genoeg voor de VWA om de varkens eens te bezoeken.
We proberen ons aan de in Nederland geldende regels te houden. Zo staan de varkens geregistreerd. Vragen wij voor alle locaties waar de varkens komen een UBN-nummer aan. En voor ieder transport een vervoersbewijs.
In het begin van het Varkensjaar heb ik alle administratieve regels bestudeerd, en gebeld voor informatie over de regelgeving met het Ministerie van Landbouw (goed te doen) en met de Gezondheids Dienst in Deventer (ingewikkelder) en met de Voedsel en Waren Autoriteit (niet eenvoudig).
Tijdens de telefoongesprekken lijkt het alsof je het over radio-actief afval hebt, in plaats van vier varkens. De instanties willen weten waar de varkens zich begeven (UBN-nummer), en mocht je ze willen vervoeren dan kan dat alleen naar een ander UBN.
Naar het buitenland gaan met de varkens, is nog ingewikkelder. (Daarom was de wei in Coevorden op de grens met Duitsland ook interessant. Daar liepen de varkens voortdurend Duitsland en dan weer Nederland in. De Burgemeesters van Coevorden en Emlichheim stonden in de wei er lachend naar te kijken.)
De vraag die ik stelde over wandelen met je varkens aan de instanties, werd niet beantwoord en als onmogelijk beschouwd. Ik heb geleerd dat het dan het beste is op te hangen en opnieuw te bellen in de hoop dat je dan een ‘mens’ aan de lijn krijgt, die met je mee denkt.
Officieel mag je een varken geen etensresten voeren. Deze regel is ook even begrijpelijk als absurd. Het varken heeft altijd op menselijke etensresten geleefd.
Wat is mooier en duurzamer dan het eten dat je zelf niet meer eet, aan een dier te geven, om vervolgens dat dier op te eten?
De veehouderij is erg bezorgd over de fragiele gezondheid van hun dieren.
Wij geven onze varkens geen vlees, tot grote spijt van de varkens zelf. Vlees is de enige reden dat ze geen menselijke etensresten mogen. Aangezien kannibalisme ziektes kan veroorzaken. Al hoorde ik laatst een boswachter vertellen dat wilde zwijnen overleden wilde zwijnen op eten. Wat ik heel mooi vind. Eiwitten.
Goed. De inspecteur van de VWA raakte enthousiaster, naarmate hij doorkreeg dat de nummers waaronder de varkens bekend staan klopten. De verblijfsplekken geregistreed stonden. Bovendien kende hij de zelfslachtende slager waar wij volgende week met een van onze varkens een afspraak hebben.
Hij gaf ons een compliment, en vertelde zelfs gecharmeerd te zijn van het Varkensjaar project.
Komende week komt hij weer langs, zei hij. Dit keer met zijn vrouw en niet in functie.
UBN 6198703
